پاسدار وظیفه شهید کرم رضا کاوند از جمله بسیجیان مخلص وبا ایمان بود

که در روستای دره صیدی از توابع شهرستان بروجرد متولد شد.

دوران کودکی و نوجوانی را در روستا به کشاورزی مشغول بود و دوران تحصیل

ابتدایی را در روستا طی نمود بعد از پیروزی انقلاب وشروع جنگ همواره

شور وحال رفتن به جبهه را داشت ولی بعلت اینکه سنش کم بود

ارز رفتن او ممانعت به عمل می آمد تا اینکه موفق شد از طریق سپاه

به خدمت سربازی اعزام و در لشکر اسلام مشغول بخدمت شود.ای شهید عزیز

چندین مرتبه در عملیاتها شرکت نموده و بالاخره در عملیات کربلای4 مفقودالاثر شد وبعد

از گذشت سالها جنگ جنازه او که شامل تکه های از استخوان بود به وطن اسلامی و

شهر بروجرد برگشت داده شد و چشم انتظاری خانواده این شهید بزرگوار به پایان رسید.    

   شهید سید محمد حسینی سال 1346 در روستای دهگاه از توابع

شهرستان بروجرد به دنیا آمد. پس از گذراندن درس و بحث در مدرسه حضرت محمد(ص)

شهرستان بروجرد عشق به جنگ و جبهه او را هوایی کرد.او معتقد به این بود

که دین بزرگی بر عهده دارد باید ادا شود و در لبیک با فرمان امام(ره) خود را موظف دید که

نسبت به اسلام و کشور دوشا دوش برادرانش بجنگد.او بار ها می گفت که اشک فقط بر حسین بن علی

 جایز است و حلاوت دعا در زیارت عاشورا هویداست،همگان را امر به تکلیف می کرد

تا از خواندن نماز اول وقت قافل نشوند.پله های کمال یکی پس از دیگری طی

می شد تا اینکه حجاب برداشته شد وسر انجام در مورخ3/12/62

در تنگه چزابه به دیار حق شتافت و مصداق و قلیل من الشاکرین شد.  

       شهید اله محمد گودرزی از فرشتگانی بود که در شهرستان بروجرد چشم

به جهان گشود و در زمان حماسه های پر افتخار ایران یکی از قهرمانان این مرز و بوم شمار می آمد.

ستاره ای از زمره ستارگان پر فروغ این شهر که قبل از جنگ تحمیلی در کنار خانواده اش به حرفه نجاری مشغول شد

و در همان ابتدا علاقه به مسجد و پایگاه مقاومت داشت و بسیجی بودن را افتخار خود می دانست،

تا اینکه زمان جبهه فرا رسید و او نیز در لبیک گویی به امام خویش رهسپار جبهه ها شد تا بتواند

دین خود را به انقلاب ادا کند و سرانجام شهید در عملیات پرافتخار

حاج عمران در سوم خرداد ماه سال 1365 چون مهاجری سبک بال به سوی حق پرواز کرد و ما خاکیان را بیش

از پیش داغدار کرد.در آخر قسمتی از وصیت نامه اش را به یاد می آوریم باشد که ما را از پیچ

وخمهای تعلق به دنیا به بزرگراه وارستگی برساند.

«خدایا من ترا سپاس می گویم که مرا به آن آرزویی که می خواستم رساندی

و مرا سرافراز نمودی که جان نا قابل خود

را فدای دین و میهن اسلام عزیز نمایم وفرمان رهبر انقلاب را با جان و دل لبیک گوییم»

         شهید ابراهیم گودرزی در یکی از روستاهای بروجرد بنام دهگاه در سال 1344 به دنیا آمد.

خلق و خوی روستایی با آن لطافت طبع منحصر به فردش رنگ و رویی مذهبی به او داده بود.موسم

سربازی شهید مقارن بود با شروع رزم و جهاد و حماسه های جنگ که اعتقادات قلبی شهید بارزترین

محرک خدمت در جبهه بود این شهید عزیز دسته ای از ریحان و کتابی از قرآن را در کوله بار عشق جای داد

و بر دوش انداخت و در تیپ 15 امام حسن(ع) به خدمت درآمد و در عملیات غرور آفرین مهران بر اثر اصا بت

ترکش خمپاره به ناحیه پاها به درجه رفیع شهادت نائل آمد . وقتی برگ برگ وصیت نامه اش را ورق

می زنیم نکته ای بیش از همه به چشم می خورد و آن هم سفارش او به خانواده اش

در زمان تشییع پیکرش می باشد که :    

«خواهران عزیزم در تشییع من صبر پیشه کنید و گریه نکنید چرا که این لحظه

دشمنان اسلام را خشنود می سازد و اگر نتوانستید خود را کنترل کنید در تشییع شرکت نکنید.»

شهید محمد کاوند در یکی از روستاهای توابع شهرستان بروجرد(دره صیدی) و در خانواده ای
مذهبی و پابند به اسلام و ولایت فقیه چشم به جهان گشود. وضعیت اقتصادی خانواده شهید، فقیرانه بود
و کشاورزی مختصری داشتند. ایشان از کودکی به نماز و تقوا و اخلاق پسندیده اهمیت می داد و با پدر
مادرش رابطه خیلی خوبی داشت و نیز با مردم خوش برخورد بود. نامبرده در اول انقلاب در تظاهرات
و راهپیماییها شرکت می کرد و برای شرکت در جنگ خیلی شور و شوق داشت و همیشه می گفت:
« ما سعادت شهادت را نداریم و نباید بنشینیم و نظاره گر این باشیم که بیگانگان به خاکمان تجاوز
کنند که این رسم مردانگی و مسلمانی نیست باید بجنگیم تا انقلابمان را به پیروزی برسانیم»
مادامی که حضرت امام(ره) فرمان دادند که به جبهه ها بروید، با اشتیاقی فراوان راهی جبهه های 
حق علیه باطل شد و4سال در بسیج فعالیت کرد سپس به خدمت سربازی در منطقه کردستان اعزام که
در پایان دوران سربازی  بعد از تصفیه در کرمانشاه به درجه رفیع شهادت نایل شد.