این بار آشنا می شویم با مردی از تبار خورشید و دلاوری از خطه لرستان، شهید حسین کاوند.

در آخرین ماه از فصل پاییز در سال 1341 در خانواده ای مذهبی چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را

در یکی از دبستان های بروجرد به پایان رسانید. در کنار درس و تلاش علاقه زیادی به ورزش به خصوص

ورزش کوهنوردی داشت. ایشان سعادت و کمال را در بلندای قله قاف می جست جایی که انسان به خدا نزدیکتر می شود

و حرف دل با صدایی رساتر به گوش جان می رسد. از خصایص اخلاقی شهید احترام به پدر و مادر بود. پدرش در

زمان پیری بیمار شد که او پروانه وار به گرد پدرش می چرخید که این عمل خود گواه بر مطلب است. شهید به حرفه

خیاطی می پرداخت تا زمانی که موسم خدمت سربازی فرا رسید، بسیاری از اطرافیانش او را از رفتن به جبهه و سربازی

منع می کردند ولی او به آنان می گفت: زمان، زمان جنگ است و امام فتوا داده و من موظفم که به وظیفه خودم عمل کنم.

بالاخره رهسپار جبهه شد و سعادت حقیقی را ایثار و فراتر از قله های مرتفع کوهستان در

بلندای قله قاف عشق در کنار حسین فاطمه(س) یافت و سرانجام در منطقه موسیان در تاریخ 4/10/1361 به شهادت رسید.